خر، الاغ یا دراز گوش، حیوانی اهلی است که حدود پنج هزار سال پیش در بین‌النهرین یا مصر توسط انسان اهلی شد. انسان‌ها از این حیوان برای بارکشی استفاده می‌کنند زیرا با اینکه کند رو تر از اسب‌ها هستند اما گام‌های استواری دارند و در سیر مسیرهای دشوار توانایی خاصی دارند. از جفت گیری خر نر و اسب ماده فرزندی که زائیده می‌شود قاطر نام می‌گیرد و به فرزند اسب نر و خر ماده یابو می‌گویند. تمام علت این نام گذاری‌های مختلف به علت تفاوت تعداد کرومزوم‌های آنهاست.

درازگوش‌ها به صورت دسته‌های صد تا صدو پنجاه نفری به سر می‌برند و بیش‌تر در مناطق بی‌آب‌وعلف زندگی می‌کنند و خوراکشان علف، بوته و برگ درختان است. این حیوان‌های نازنین بسیار قانع، بردبار و زحمت‌کش هستند و متاسفانه به همین دلیل مورد سوءاستفاده بشر قرار گرفته‌اند. سالیان درازیست که از این حیوان فقط برای بارکشی، جابجایی و زراعت استفاده شده است.

ارزانترین نیروی کار در زراعت خر است، البته بعد از انسان.

در تمام جنگ جهانی اول، از خرها برای نجات سربازهای آسیب دیده از میدان نبرد گالیپولی استفاده می‌کردند. در ارتش ایتالیا برای حمل ادوات جنگی از خرها استفاده می‌کردند و در شرایط اضطراری، حیوان را می‌خوردند. همچنین خرها برای حمل مواد منفجره در درگیری‌هایی مانند جنگ در افغانستان و غیره استفاده شده‌اند.

با اینکه این موجودات همیشه به انسان‌ها کمک کرده‌اند، متاسفانه آدم‌ها همیشه بارهای سنگین روی پشت این حیوان سوار می‌کنند و موجب آسیب به پاها و ستون فقرات این موجود می‌شوند و در نهایت نه تنها برای تیمار آن‌ها هزینه‌ای نمی‌کنند بلکه در کوه و بیابان رها می‌کنند تا طعمه گرگ‌ها شوند.


چند سال پیش در ایران قاچاقچیان سوخت حیوانات باربری که برای جابجایی سوخت استفاده می‌کردند را وقتی توان لازم را برای آنان را نداشته باشد، دست و پایش را با طناب بسته و در رودخانه کله‌گان رها می‌کردند تا بمیرد. یا از آنها در مراسمهای متفاوت و ساختمان سازی در مسیرهایی که ماشین نمیرود استفاده می‌کنند.

 انسان‌های جاهل برای علامت گذاری گوش الاغ‌هایشان را می‌برند. در اصل الاغ‌ها گوش‌های بزرگی دارند که به خنک نگه ماندن بدنِ‌شان کمک می‌کند. گوش‌های بزرگ به تقویت حس شنوایی الاغ‌ها کمک می‌کند. به همین خاطر او می‌تواند حتی صدای جانوران ریز و کوچک را هم بشنود و در مناطق گرم دوام بیاورد. این ویژگی شنوایی الاغ‌ها منحصر به فرد است و این ویژگی در حیواناتی مانند گورخر و اسب وجود ندارد.

در صورتی که خرها موجوداتی زیبا و اسرار آمیز هستند:

  • الاغ‌ها حیوانات اجتماعی هستند و تنهایی را دوست ندارند.
  • جدا کردن یک جفت الاغ از یکدیگر، باعث ایجاد تاثیرات منفی مثل استرس، رفتار‌های بد و کاهش اشتها در این حیوانات می‌شود.
  • الاغ می‌تواند مانند یک حیوان نگهبان از حیوانات دیگر مثل گوسفند‌ها حفاظت کند، زیرا نسبت به آن حیوانات شجاع‌تر است و همچنین می‌تواند از خودش در برابر حیواناتی مثل سگ و روباه و انواع دیگر هم مراقبت کند.
  • اگر احساس خطر کنند، به جای دویدن در مقابل شما می‌ایستند و از حرکت اجتناب می‌کنند و خودشان تصمیم می‌گیرند که چه کاری را به انجام برسانند و در این مورد کاملا مستقل عمل می‌کنند اما اگر وحشت کنند، به سرعت پا به فرار می‌گذارند.
  • الاغ‌ها حافظه بسیار خوبی دارند و می‌توانند الاغی که 25 سال پیش دیده‌اند را به یاد بیاورند.
  • عمر نرمال الاغ‌ها 40 سال است.
  • الاغ‌‌ها برای تضمین امنیت خود قادر به تفکر و تصمیم گیری مستقل در مقایسه با اسب‌ها هستند.
  • الاغ‌ها در صورت احساس خطر در حال سفر حرکت نمی‌کنند و شروع به کوبیدن پاهایشان می‌کنند. این رفتار از روی سرکشی و لجبازی آن‌ها نیست و به علت هوش بالای آن‌هاست.
  • الاغ‌ها حیوانات گله‌ای هستند و معمولا قوی‌ترین الاغ به عنوان رهبر گله انتخاب می‌شود. رهبر گله در برابر خطرات همیشه می‌ایستد و با خطر روبرو می‌شود تا بقیه گله فرصت فرار داشته باشند.
  • پوشش بدن الاغ‌ها ضدآب نیست و آنها از باران متنفرند و در صورت ماندن زیاد زیر باران آسیب می‌بینند.
  • سیستم گوارش الاغ‌ها فقط گیاهان را هضم نمی‌کنند، بلکه رطوبت آن‌ها را استخراج می‌کنند و برای رفع تشنگی استفاده می‌کنند.
  • دوره بارداری این حیوانات تقریباً 12 ماه است. انواع کره الاغ‌ها بین هشت و نیم تا سیزده و نیم کیلو وزن دارند و می‌توانند نیم ساعت بعد از تولد روی پای خود بایستند.
  • الاغ‌ها در گله یکدیگر را تیمار می‌کنند و خودشان را تمیز نگه می ‌دارند.
  • بهترین تفریح الاغ‌ها غلتیدن روی زمین است.
  • دشمنان طبیعی الاغ‌ها، گرگ‌ها و کایوت‌ها هستند و آنها از سگ سانان متنفرند.

دفعه دیگه که یه خر یا الاغ دیدید حتما بهش دقت کنید مخصوصا به چشمان زیباش! و یادتان باشد دور از جون خر ، حیف است که بعضی از آدم‌ها را صفت خر بهشون بدهیم.